Γιατί (ζωντανές) ιστορίες και όχι ιστορία;
Επειδή ενδιαφερόμαστε για την (πραγματική) ζωή , τις πραγματικές εμπειρίες των ανθρώπων και τις αντιλήψεις τους για τα ιστορικά γεγονότα, για την κοινωνική ζωή και τον δικό τους πολιτισμό. Επίσης, επειδή θέλουμε να εξερευνήσουμε την και υλική κληρονομιά της Κεφαλονιάς, συμπεριλαμβανομένων θέσεων που είναι ορόσημα και άλλων αντικειμένων προσωπικής σημασίας, μαζί με τις αφηγήσεις των ανθρώπων. Οι ερμηνείες και η εκτίμηση των ανθρώπων για την υλική κληρονομιά, ωστόσο, μπορεί να διαφέρουν, ανάλογα με τις δικές τους εμπειρίες, ιδεολογίες κ.λπ. Για τους λόγους αυτούς, αναγνωρίζουμε την υποκειμενικότητα των απαντήσεών, που αναπόφευκτα εμποτίζουν τις αφηγήσεις των συμμετεχόντων (στην έρευνα).
Γιατί "ζωντανές"; Αντί για δευτερογενή και αρχειακή έρευνα, το έργο επικεντρώνεται στις ιστορίες των ζωντανών ανθρώπων (προφορική ιστορία), στις κοινωνικές πρακτικές και στα σημαντικά αντικείμενα, καθώς και στον τρόπο με τον οποίο αυτά διαμορφώνονται ή συνδέονται με κομβικά ιστορικά γεγονότα και με τον τοπικό πολιτισμό. Σε ένα άλλο επίπεδο, ένας από τους στόχους μας είναι να γεφυρώσουμε το παρελθόν και το παρόν, φέρνοντας σε επαφή ηλικιωμένους και νεότερους ανθρώπους, σε μια προσπάθεια να υποστηρίξουμε τη βιωσιμότητα των πρακτικών διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Τι είναι η Προφορική Ιστορία; Η προφορική ιστορία είναι μια ιστορία που: - Δημιουργείται από ανθρώπους και επικεντρώνεται στους ανθρώπους - Ζωντανεύει την επίσημη ιστορία και διευρύνει την προοπτική της - Φέρνει την ιστορία μέσα στην Κοινότητα και την επικοινωνεί με αυτήν - Προσφέρει εναλλακτικές και προσωπικές προοπτικές σε θεωρούμενες ως δεδομένες ιστορικές πτυχές προοπτικές σε δεδομένες ιστορικές πτυχές - Είναι ένα μέσο μετασχηματισμού της κοινωνικής σημασίας της ιστορίας
- Paul Thompson, Η Φωνή του Παρελθόντος: Προφορική Ιστορία, 2002:53
Μεθοδολογία έργου
Project methodology
Why histories and not history? Because we are interested in living, real peoples’ experiences and understandings of historical events, social life and their own culture. Also, because we want to explore Kefalonia’s material/tangible heritage, including landmarks and other objects of personal significance, along with people’s narratives. People’s interpretations and appreciation of material heritage, however, may vary, depending on their own experiences, ideologies etc. For these reasons, we acknowledge the subjectivity of their responses that inevitably imbue participants’ accounts.
Why living? Rather than secondary and archival research, the project focuses on living people’s stories (oral history), social practices and meaningful objects, and how these are shaped by, or linked with, key historical events and local culture. On another level, one of our goals is to bridge the past and the present by bringing together older and younger people, in an effort to support the sustainability of heritage preservations practices.
What is Oral History? Oral history is a history that: - Is created by and focuses on people - Animates formal history and enlarges its perspective - Brings history into the community and communicates it out of it - Offers alternative and personal perspectives to taken-for-granted historical aspects - Is a means of transforming the social significance of history
– Paul Thompson, The Voice of the Past: Oral History, 2002, 53